Yalnýz da yaþanýr elbet, Tek odalý bir hayat; Çekilir belki boþ,sessiz bir ev Bir müddet... Kapýný kimsenin çalmadýðý günler Ve yaþamanýn sýradanlaþtýðý; Uykunun uyanýklýktan farksýzlaþtýðý geceler. Telefonun hiç çalmaz saatlerce, Arayanýn soranýn olmaz. Þarkýlarýn hiçbiri senin olmaz esasýnda, Þiirlerin hiçbiri seni anlatmaz! Kalbin yerinden çýkmaz, Sessizlikte kaybolur Sessizlikte bulursun kendini...
Yalnýz da yaþanýr elbet, Ama yalnýz yaþlanýlmaz! Hayat tek baþýna sahip çýkmaz kimseye, Kimse tek baþýna doðmamýþtýr ki; Tek baþýna ölmeyi beklesin? Yalnýzlýk bir nevi ölmeyi beklemektir. Hatta ölmektir en aðýrýndan, Usul usul... Yalnýz da yaþanýr elbet Bir müddet.
Sosyal Medyada Paylaşın:
30ocak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.