MECMAÜL BAHREYN

Der ki Musa
Yanýndaki genç adama:
Uzun sürse de yürüyüþ
Varacaðýz
Denizlerin kavþaðýna…
Ýki denizin birleþtiði nokta
Son verecek arayýþýma…

Yol uzun
Yolcu yorgun…
Bir iþaret!
Bir mucize!
Bir ses!

Bir nefes!
Bir nefes olsa gerek
Yaþamaya neden olacak
Tek gerçek…

Sýðýnýrým kendime
En kanlý kavgamý ederken “ben”le…
Gölgeler düþer dört yanýma,
Rüzgâr eker, fýrtýna biçer yüreðim,
Açýlýp kapanýr.
Açýlýp kapanýr
Benimkinden baþka
Tüm aðýzlar…

Susarým…
Büyütürüm kendimi
Kendi rahmimde…
Büzüþür kalýrým
Bekleyiþlerde.
Yýldýzlý gökler altýnda
Yalnýzlýðýmý takmýþken koluma
Uzun yürüyüþlerime
Eþlik eder gölgeler…

Elinde asa,
Haydi Musa!
Hakikat ilmini yaysana…

Kanatlarý kýrýk kuþlar uçururum
Gök/yüzlerine
Yüzleri ýþýk keser
Tepeden týrnaða…
Tepeden týrnaða –sadece-
Ýnsaným oysa.

Yolculuk fevkalade meþakkatli…

Unuttuðum yerdedir
Birbirine karýþan iki deniz.
Ve
Yürüyüþlerime katýk ettiðim bilgelik.

Delilik,
Anaforda…
Haydi alarga!

Hýzýr der ki:
Senin sabredemediðin iþlerin
Hikmeti bunda gizli idi…

Buldum Musa,
Tüm gerçek
Delilikle bilgelik arasýnda…

þeyda ýþýk... ide damgalý þiirler
Sosyal Medyada Paylaşın: