düþün beni bir vapurun arkasýnda mil mil sana uzanýyor kollarým lodos sana taþýyor kokusunu saçlarýmýn kýyýsýna indiðim düþlerim bir kara batak gibi dala çýka en beyaz köpüðüyle yanaþýyor limanýna… geldiðim günü düþün volideki tüm tekneler týka basa dolacak denizkýzlarý oturacak küpeþtelerinde. kabarýp duran dalgalarda ýþýklar oynaþacak balýkçý takkeleri fýrlayacak havalara o günün “rast gele”leri taþýyacak omuzlarda bereketi…
düþün, kalem tutan ellerimi alnýnýn tam ortasýnda… yazgýsý deðiþecek iþçilerin mendil sallayacak halay baþý davul zurnayla devralacaklar vardiyayý… düþün, o muazzam günü herkes yerli yerinde çemberden kopmamýþ kimse bir kucak dolusu gülüþler taþýmýþlar evlerine mis gibi ter kokusuyla yýkanmýþ emekleri. ýslýk çalarak baþlayacaklar güne damla damla akarak büyüyecek düþleri de…
düþün, kucaklaþtýðýmýz âný, bir çocuðun baþ ucunda gýcýr gýcýr ayakkabýsýyla uyandýðý bir bayram sabahý. sýcacýk ellerine sarýlmak gibi bir ananýn, yahut bir babanýn övgü dolu bakýþý… düþün beni, göðsüne gömeceðim baþýmý alacaðým çeke çeke yalvar yakar olduðum kokunu. vur patlasýn, çal oynasýn daðlar ayaklanacak, geldiðim yollarý düþün sizin ora misali gelincikler açacak.
þeyda ýþýk... ide damgalý þiirler
Sosyal Medyada Paylaşın:
ide Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.