Üþür mü sandýn more !
Buzdan heykeller
Çýðlýk çýðlýk erirken aþkýn gölgesinde
Gök gözlerinin eteklerinde
Henüz pembeyken kirpikleri
Üþür mü sandýn more !...
Seni düþündükçe
Aklýmýn çatýlarý yaðmalanýyor
Çakýl taþlarý býrakýyor ebabil kuþlarý
Müziðin ritmine
Yokluðun tavaf ederken karanlýðýn mahzenlerini
Yaðmur alýyor
Uðultulu sesler korosu
Seni düþündükçe
Yazýlmamýþ bir þiir dolanýyor boðazýma
Kekeme parmaklarýmýn terkisine
Sisler çökerken
Damla damla daðýlmýþlýðým üzerine
Nefesim uçsuz bucaksýz mezralarda
Ellerim Meriç’i eþeliyor hala
Týrnak aralarýmda kavruldukça
Teninin kalýntýlarý
Hadi göm beni more
Gücün yeterse
Zehir diye içtiðim þiirlerine
Bir seni bildim yar diye
Bir sana soyundum çýrýl çýplak
Kelimelerin rengini alarak
Bir sana koþtum yalýn ayak
Aþký deniz kabuklarýnda saklayarak
Seni düþündükçe
Uyuyor mezepotamya dizlerimde
Meriç ve Dicle arasý
Küllenmiþ bir dað
Ölü þiirler mezarlýðý
Rumeli aksaný dilimde
Pusuya düþürülmüþ harfler…
Bu aralar bir baþka özlüyorum seni sevgili(m)
Bir baþka aðlýyor Meriç
Bahar açmýþken dört bir köþesi
Ruhsuz gecelerde ayan beyan
Çiçeðe duruyor erik aðacý
Utanmadan
Kendi kýyýmlarýmda
Kýyýsýz þehirlerde
Kýrýklarýndan toplarken mehtabý
Bir baþka okþuyor ellerim
Yüzünün atlasýný
Seni düþündükçe
Yol veriyor düþlerim
Göðsümden akan þelaleye
Ucu vuslata dokunan mektuplar yazýyorum
Cehennem olurken aynalar
Duyulmayan sesimin hýþýrtýlarýnda
Rahmanýn kapýsýnda
Aminler düþüyor topraða
Islak ýslak
...// Üþür mü sandýn more !
Rodop’larýn menekþeleri
Düþlerinden beslendikçe //...