Madde de son, mana da belki ilkbahar bu yaþanan. Sen ey deli, sen ey divane. Satýn almaya kalktýðýn ne? Ben bir elmas deðilem...!
Inciler, damarlý akikler ser yollarýma. Bil ki, dönmezem. Yedi cihana sor, sor þol ulema’ya. Desinler ki delidir, ben akil bilmezem.
Say ki körüm, ben alem görmezem. Alem sen de saklý, ey gafil, sýr ben de. Þah damarýmda ecelsin, de ki sýrrýn bilenem. Zira sen bilmeden, sen çözmeden can çekiþir amma ölmezem...
//öl-dür beni ömrüne//
Elif Turna Türk
21.Nisan.2012 Avusturya
Sosyal Medyada Paylaşın:
ELIF TÜRK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.