gök’e uzanan benliðimizle biz
yýldýzlara tutunuruz
þuur ve idrak yolu kapalý
sevgiden doðacak ahenge uzak
kiþilerdeniz
yangýnlarýn ateþini taþýrken
rahmet yaðar esasýna uygun
ilk tesir gökkuþaðýdýr sonrasýnýn
ve nice güneþleri ay’ý yerde görürüz
soðumaz içimiz;
oysa gökkuþaðýnýn
evrenler boyunca ýþýðýný görmüþüz
süzülüþü sonsuz tekamül
renklerinden doðacak ahenge uzak
kiþilerdeniz
kimse yâr olmuyor bize
mahiyet yok sonsuz gurbette
nereye sürüklenirsek biz
yakýnmayýz
çünkü gurbet sýla bize
ücra yerlerde incir aðacý görürüz
seslenir
-topraktan gelip mucize olarak
göðüs germeden hayatýn fýrtýnasýna
esecek rüzgârýn ahenginden uzak
kiþilerdensiniz-
elekten geçirilirken sevgiler
dört bir yana savrulmasýn
kanat gersin isteriz bize
bitmez yollarda bir ocakta
yanmaya hazýr durmasýn benlikler
gizdir bilinmez bilesi dostlar sevgi özge
kesiþir bir gün yollar göðe giden dönemeçte
binler binlercedir ýþýða dönüþmüþ benlikleri
ve Ýmanýmýz þüphesiz tezahür ettirilmiþ
karalar giyinmiþ, beyazýn ahenginden uzak
kiþilerdeniz