Rüyamda gördüm seni… Aðlýyordum, Arýyordum; Ortalýk karanlýk… Köpeklerin aðzýnda salya… Ama arýyordum yine seni! Týpký Evladýný kaybetmiþ bir anne gibi…
Kaç zaman geçti bizsiz sahi? Kaç yaprak düþtü takvimden? Ve kaç of çekildi sensiz?
Hala öyle misin? Mesela öyle asi ve serseri… Þimdi görsem seni, Ýçim titrer mi eskisi gibi? Saçmalar mýyým olmadýk yerde? Nefesim durur mu sana bakarken?
Ya sen? Hatýrlar mý yüreðin þimdi beni? Peþindeki rüzgârla, Týpký bizli zamanlardaki gibi hala, Gülerek yaklaþýr mýsýn bana?
Rüyamda gördüm seni… Arýyordum, Aðlýyordum, Gövdem delik deþik… Yaralarla doluydu bedenim… Ve sonunda, Yemyeþil bir aðacýn arkasýnda Buldum, buldum seni! Sarýldým; Sýmsýký hem de, Yaralarýmý kanatýrmýþçasýna… Titredi yüreðim, Kilitlendi nefesim, son nefes gibi… Ve uyanýverdim birden Yastýðým hala, sen kokuyordun sevdiðim…
ZUHAL ERASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
cancer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.