Sanma ki yaktýn yýktýn beni.. Sanma ki muhtacým ben sana.. Eskidendi o gunler hayatým olmuþ bir ziyan.. Gun gelecek unutma bahcemde diktigin her dikenin yerinde guller açacak ve cektiðim her ýzdýrap birer birer mutluluk semfonisi caldýracak bana..
Sense her gun yavas yavas yerimde olamayan tum insanlarda benden arar durursun bir parca.. Bulamadýgýn zaman avun hayalimle ve kavrul mazide kalmýþ hatalarýnda.. Bu sana yeter..
Ne cok sert ne de cok icten.. Duam degilsin artýk, bedduam olmak bile sana çok.. Hic durma da atýl sen hayata.. Sar bu dunyayý .. Bak-orda ne çok varmýþ hep senden.. Onlara baktýkça ruhunu gorursun onun yaþý yok.. ya kirlidir, ya da çok !
Sosyal Medyada Paylaşın:
Elif_Demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.