Unuturum

Sen gittiðinden beri üç kiþi takýlýyoruz.
Ben,yalnýzlýðým ve çaresizliðim.
Yalnýzlýðým soruyor ’’Neden yalnýzsýn?’’diye.
’’Doðru insan,doðru kiþiyi sevmediði için yalnýzým.’’diyorum çaresizce.

Bu sefer çaresizlik soruyor ’’Onu seviyor musun?’’diye.
En can alýcý soru bu iþte,’’Hemde her þeyden çok.’’diyorum kendimden emin.
’’Öyleyse çýkardýn karþýsýna,söylerdin onu sevdiðini.’’diyor yalnýzlýk inanmamýþcasýna.
’’O baþkasýný severken nasýl çýkarým onun karþýsýna?’’

’’Onun sevdiði seviyor mu peki onu?’’diyor kazýkçý çaresizlik.
Bu soruya bir cevap bulamýyorum.
’’Görmeden aþk nasýl oluyor yahu.’’diyor yalnýzlýk.
’’Biz Allah’ý görmeden sevmedik mi?’’diye karþýlýk veriyorum.

’’Ama onunla sen akla kara gibisiniz.’’diyor patavatsýz çaresizlik.
O an bir damla yaþ süzülüyor kuru yanaklarýma.
Duymazlýktan gelerek dalýyorum uzaklara.
O kahrolasý sözünü yineliyor çaresizlik.

’’Ama ben onu çok seviyorum.’’diyorum hýçkýrýklar arasýnda.
’’Ama o da baþkasýný seviyor.’’diyor hain yalnýzlýk.
Ne yani,o baþkasýný seviyor diye onu sevmeyecek miyim?
Kuru yanaklarým birden bire ýpýslak olmuþtu bile.

’’Sevdiðini söyleyecek cesaretin yoksa unut onu.’’diyor çaresizlik.
Öyleyse sende nefes alma!
’’Unut onu!’’diyerek onaylýyor çaresizliði yalnýzlýk.
Sevdiðim mi yanlýþ kiþi yoksa etrafýmdakiler mi?

Etrafýmdakileri kovuyorum amansýzca.
Seni unutmamý söylüyorlar bana,hangi hakla?
Unuturum pekala.
Ama seni deðil,etrafýmdaki herkesi.
Sosyal Medyada Paylaşın: