filizlendi küskünlük
yol göründü umuda
gönül
kýrmýzý zarflý mektuplarýn
gazabýna uðradý
visale sardý vuslat
þerha þerha yandý hüzün
siyah duman bürüdü
saðý ve solu
karýþtý insan
-ezgin-
naðmeyle akseden kuþlarýn
ahengini tatmadýk
üst üste alabora
zamanýn sayfalarý
damla damla taþýndý
yýldýzlara
kesilince ayaklarýmýz yerden
tenha yolculuklara
-sulhun-
son beyazýný astýk
her fasýl çaðrýlara uçurun
beyaz güvercinleri
esaret sarmadan
vuslat gecesini
devrilsin
mor bulutlar bir bir
ahlanalým yýllar yýlý
misilsiz armaðan soluk
uzlet hududun diðer yakasý
karýþýr tan sesi aðýtlara
sarmaþýk hayallere sarýnýr
mühlet dolunca
biz dünya sürgünüyüz
kýrgýn hep düþler
herkes günahsýz da
nedir alnýmýzda ki izler!
ezgiler
ses verin
daðýlýr sislerimiz
susuzuz kor dudaklar
ateþe sinemizi bandýk
varsýn hazar’a aksýn
dicleye aksýn
geçtiðinde daðlardan
sýr çizgiler kervan kervan
toz bulutu çöllerinde
yol sarpa sarsýn
þahin bakýþlý kapý kullarýna
köpüren devletlere
ölüm korkusu sinmiþ içre
an be an titremekte gölgeleri
felaket saðanaðýna tutuldu
yol sarpa sardý
kayýtsýz feryat figan
doldurdu sýr kadehini
bütün emellerinizi içtiniz
vefa savaþýnda
yenik düþtünüz
kalp tarumar
ey yolcular!
aldatýcý umutlarla
iþimiz mi var bizim!
günleriniz güz oldu
düþtünüz hâra
beyaz güvercin kanadýnda
durdu geceler
biz aydýnlýða göðerdik
yoksul
kutlu
mutlu
elveda son çýrpýnanlara!
elveda çöllere!
geliyor
güneþi zaptedenler’
’Akýn var güneþe akýn’
’Güneþi zaptedeceðiz’
’Güneþin zaptý yakýn!’ (N.H.Ran)