anne
anne
bu benim uçurumum
düþecek olan benim anne
birazdan yaðmur vuracak
kar beyaz saçlarýma
diz çökeceðim
bende ölüp gideceðim anne
oralardan beni görüyormusun
böyle zýkkýmýn kökü kadar doluyken
dökülemiyorum
biz seninle þuncacýk yaþamýþýz
ne kadar azmýþ ömrümüz
ve ne kadar gereksizce uzunmuþ ömrüm
o yüzden çýk gel demiyorum,
okul dönüþümü beklediðin gibi
bekle
Bu benim paçavra ömrüm anne
dört duvar
dar bir sokak
içinde öldürülmüþ bir yýðýn aþk
kardeþ, bacý, hepsi sancý
dostlarmý dedin anne
çuðu raký masasýnda kaldý
hesap aðýr geldi ödeyemedik
oysa azraile inat hep gülecektik
olmadý anne
kimisi senin gibi erken çekip gitti
bitiremedi bu ayyaþ saatleri
kimisine de avrat
betondan dökülmüþ kadar aðýr geldi
yetiremedi yazmakla son bulmaz bu filmi anne
Bekle
sýrtýmda ikimizin hüznünden biriktirdiðim heybe
þakaklarýmda derin bir çukur oluþturdum
sen tütün döðersin diye
ve yüreðimde beddua biriktirdim o sevgiliye
vaz geçtim tuzsuz geldi hayat
ben sana geliyorum anne
bekle
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.