VAN...

Yatýlý okul okudukki içimiz yandý.

van’da çeyrek ekmeðim kaldý
altý zeytin demir bardakta çok sýcak çayým
hepsi devlet yardýmý anýlarým
ülkenin ýþýksýz þehirlerine daðýlmýþ
artýk yaþlanmýþ arkadaþlarým kaldý

ekmek çalan Reþat’ým kaldý
ekmek çalmak ayýp deðildi günahta
neylersin doymuyordu insan o yaþta
gece gözlü sevgilim kaldý edremitin kýyýsýnda
buzlanmýþ süt içirdiðim kediler kaldý farklýydý
farklý bakarlardý dünyaya bir mavi bir yeþil
mavi bir çýrak býraktýk ortada tek baþýna

Cemal’im yandý yüzüne ay düþman
zaten þeker illeti vardý bu kez Van çok aðýrdý
kimbilir belki ilk gece bizi çaðýrdý
oysa hiç kimse artýk liseli deðildi ve elleri yorgun
belkide kulaklarý saðýrdý

Van’da tek tip elbiselerim kaldý
bir parmaðý felçli ve mezurasýz terzi dikmiþti
ceplerinde filitresiz dumanlarým kaldý
feto aþýrmasýn diye saklamýþtým bilemedim
yoksa o dumanlarý sana kurban etmezmiydim

Van’da dikenli telle çevrilmiþ okulum kaldý
kendi diktiðim aðaçlarým izinsiz meyvesini koparamadýðým
zeko’nun sað ayaðýnda topum Halil’in yastýðýnda radyom
ve Dursun’da yakasý çevrilmiþ gömleðim kaldý
Van bu kez çok aðýrdý aðýr bir yaðmur oldu
üzerimize aðladý Van derin yandý dostlar
göl kabardý hüzünle beslenmiþ mazimizi içine aldý


Sosyal Medyada Paylaşın: