Sen Hiç
’’ Hiçlik ’’ içtin mi?
Sarhoþ oldun mu yokluða bulanan mezelerle
Kötü yazgýlarýna kadeh tokuþturdun mu hiç?
Duvardaki resimlere bakýp binlerce yýl önceye gidebildin mi?
Ve gözlerine sürdün mü yüz binyýllýk bir ölümü
Bardaktan boþanýrcasýna yaðdý mý üstüne kelimeler
Ýçinde ayrýlýk olan bütün cümlelerin boðazýný kestin mi hiç?
Þeytanýn soðuk soluðu bedenine girerken
Yokluðun fersiz ateþine taptýn mý hiç?
Gitmesin diye yalvarýp yakardýn mý ateþ tanrýsýna
Ýhanetin kekremsi tadý mühür olmuþken dudaklarýna
Þehvetin alevi geceyi bile aydýnlatmazken
Gülümseyebildin mi sýzýp kalmýþlýðýna?
Hiç kustun mu?
Ayrýlýklara yazýlan bütün þiirleri düþünerek
Çýldýrasýya aðlandýn mý hiç?
Oysa ne kadar da umut vaat ediyordu aþk...
Aþk;
Meydan okumaktý bütün çaresizliklere
Birlikte yanmaktý
Ateþin icadýna methiyeler düzmek
Ýki odun parçacýðý olabilmek için her þeyden vazgeçebilmekti
Volkanik patlamalarý yaðmur saymak
Çekip kýlýçlarý ölümüne koþmaktý aþkýn bozkýr ovalarýnda
Zaferleri hiçe sayýp onun eteklerinde uyuyabilmekti
Sefalete razý olmak açlýðý sevmekti onunla
Ayý güneþ sanmak geceyi gökkuþaðý
Oysa aþk
Hiçliðe her þeyinle karþý koymaktý…
Ne yazýk ki baþaramadýk
Aþkýn öfkesinde öylece kala kaldýk
O yüzden bu bugün bir baþkayým…
Bütün resimlerimizden çekiyorum kendimi
Tek tek kayýp kelimeleri atýyorum sokak ortalarýna
Uçuþan kýrýk dökük harfleri bile topluyorum
Senli cümlelerde kendilerine sýðýnacak bir yer bulamasýnlar diye
Ve
Ýlk kez bavullarýmý alýp çýkýyorum kalbinden
Arkama bakmadan kendime giden ilk otobüse binip gidiyorum
Bir elimde hiçliðinin kokusu
Diðerinde ölümcül karanfiller…
Hesapsýzlýðýmý düþüne biliyor musun?
Hiçliðin meyhanesinde
Üstelik cebimde kalan tek bir hiçle
Seni sarhoþ etmeye bile yetmeyecek
Kocaman bir ’’Hiç’’ ikram ediyorum sana
Ýçer misin benimle
Ýçer misin bensizliðe…
..
- Þiirimi takdir eden,ödüllendiren ve beni gururlandýran seçki kuruluna saygýlarýmý sunuyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.