Geçmişe Özlem..

Yüreðimde geçmiþe dair sebebsiz bir özlem var bugün
Toplanmýþ tüm güzel anýlar , gülümsemler , ziyarete gelmiþler aklýma
Kiþi hasreti de üst düzeyde..
Ben geçmiþimi düþündükçe , buna karþýlýk kaybediyorum hayallerimi
Geleceðim geçmiþime hasret , geçmiþim geleceðime düþman sanki..

Ýçimden çýkýp gitmek istiyorum bugün ,
Düþürmek istiyorum bilerek yalnýzlýðýmý
bir daha bulmamak adýna yol kenarýnda..
Pis mahluk , gölgemle iþ birliði yapýp bitirmek istiyor beni..
Kanar mýyým samimiyetine yalnýzlýk ?

Ama gerçekten bugün içimde geçmiþe yatalak bir özlem var..
Hafif çirkin bir yorgunluk belirtisi yüzüm de ,
Kollarým da hayatýn keskin ihanetleri ,
ayaklarým da igneli kaldýrým izleri ,
gözlerim de geçmiþin korkunç gölgesinin portresi..

Geçmiþ her ne kadar tebessüm ettirse de yüzlerimiz de ,
Bazý yerleri aðlatmaktan beter ediyor..
Hem güldürüyor bizi , hem acý çektiriyor..
Düþünsek yüreðimiz sýzlýyor , düþünmesek anýlar terk ediyor..
Ne boktan iþtir bu , napmalýyým hala anlamadým..
Çaresizim bugün
Anlýyor musunuz ?

Tarýk Nohut (Te-Ýki)
|Nisan 7’-17:27
Sosyal Medyada Paylaşın: