Gözlerim gittiğin yola artık bakmıyor
Sanýrým aradan epey zaman geçmiþ ki ,
“Yangýn yeri yoklugun” artýk acýtmýyor beni..
Alýþtý bünyem , baðýþýklýk kazandý kalbim ,
Kabuk baðladý bekleyiþlerim..
Vazgeçmek yok ama bir þey var;
Gözlerim gittiðin yola artýk bakmýyor..
Senin bende býraktýðýn boþlugu ,
Herkes “sevilmekten eskimiþ” bedenleriyle doldurmaya çalýþýyor
Ne had’lerine ?
Ben kabul etmedikçe , zorluyorlar kalbimi..
Pet etmek yok ama bir þey var;
Gözlerim gittiðin yola artýk bakmýyor..
Bugün gidiþinin üzerine birkaç bardak çay içip , þiirler yazýyorum..
Neden gidiþler, dönüþlerle son bulmaz. ?
Ýnsanlar neden acýmasýz ?
Ýnsan insaný neden anlamaz ?
Sen neden anlamýyorsun beni..
Unutmak yok ama bir þey var;
Gözlerim gittiðin yola artýk bakmýyor..
Gamzelerim eskisi gibi gülmüyor artýk ,
Hayat eskisi gibi deðil ,
Zaman ihanetini almaya baþlýyor..
Sevmekten usanmak yok sevgilim ama bir þey var;
Gözlerim artýk gittiðin yola bakmýyor..
Seni hiç kimse benim kadar sevemez! biliyorsun..
Ve bunu bildiðin halde gidiyorsun..
Bir gün döneceðim diyorsun , ama gelmiyorsun..
Kalbince beni kandýrýyorsun..
Beklemekten vazgeçmek yok! ama bilmen gereken bir þey var sevgilim;
Gözlerim gittiðin yola artýk bakmýyor..
Tarýk Nohut (Te-Ýki) | Gözlerim gittiðin yola artýk bakmýyor.
|Nisan 13’-16:00|
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.