BİR İLKBAHAR SABAHI

Bir baþka esiyordu sabah rüzgâr perdeme,
Gökte bulut yok meltem ýlgýt ýlgýt geziyor,
Daðlarýn zirvesinde güneþ erdi erdeme,
Sanki altýn ok gibi ufuklardan sýzýyor.

Aðaçlar yapraklarla, çiçeklerle süslendi,
Bitkiler türlü tonda yeþillikle beslendi,
Tabiat dile gelip baþka türlü seslendi,
Yüreðim cývýl cývýl bir mutluluk seziyor.

Kýþtan son kalýntýlar vadilere atýlmýþ,
Sanki kuþlarýn hepsi sevdalýða tutulmuþ,
Her biri ayrý sesle bir koroya katýlmýþ,
Türküler yanýk yanýk bu seslerle uzuyor.

Irmaklar daha coþkun, gürleyerek akýyor,
Taze hava bambaþka rayihayla kokuyor,
Böcekler yerden çýkmýþ dersin mekik dokuyor,
Arýlar da yarýþta, çiçeklerde yüzüyor.

Koyun, kuzu aðýldan meralara yayýlmýþ,
Bütün canlý mahlûkat uykusundan ayýlmýþ,
Can taþýyan ne varsa çýkýp iþe koyulmuþ,
Rençper de bahçesini, tarlasýný kazýyor.






Sosyal Medyada Paylaşın: