Buz gibi sıcak...
Sessiz bir dehlizin dibine uzandý düþlerim…
Siyahýn en canalýcý koyuluðunda kayboldum…
Yaz sýcaðýnda buz gibi mermere uzatýlmýþtý;
Daha dün dertleþtiðim güleç yüzlü dostum…
Ne büyük sevdalarý dillendirmiþti; yaþanasý güzelliklerde
Uçurtmalarý salývermiþti rüzgarsýz gökyüzüne
Balýklara kancasýz misinalar atacaktý
Kedileri okþayacak, börtü böceðe sevgi sunacaktý
Bulutlara uzanýp sevgiler yükleyecekti yaðmur tanelerine
Güneþle dost olacaktý; ay ile yaren
Gözbebeklerinde fýsýldayacaktý güzellikleri herkese…
Sessiz bir dehlizin dibine uzandý düþlerim…
Siyahýn en canalýcý koyuluðunda kayboldum…
Yine gülüyor… Buz gibi yaz sýcaðýnda…
Biliyorum;
Meleklerle dostluk kurdu melek yürekli dostum
Fakat ben üþüyorum…
Sýcak bedenimde kaným dolaþýrken
Siyah bir dehlizin dibindeymiþ gibi üþüyorum;
Dostum; buz gibi mermerde sýmsýcak gülümserken…
Elveda diyemeden uçup gitti fani alemden bâki aleme…
Ah be dostum…
Güzellikler kýsa sürer hüzünler uzun…
Ben þimdi hüzünlere bulandým artýk, güzellikler öldü
Sen…
Öylece mutlu þekilde yatarken upuzun…
Metin Kaya ÝLHAN
Faroz
TRABZON
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.