daha inmeden kendi sýrtýný yakan dev yýldýrýmlar yazgýsýna düþünce gönül bahçesinin saçlarý çoktan dökülmüþtü kaderimin
tam da hasat zamanýydý aþk’a elde yok avuçta hiç durmayan bir sevgilinin kurtarýlacak neyi kalmýþtýr günah sýzan hayalinden baþka
yetim avucundan çýkan feryatlar gibi sesinin kýyýsýnda kýyama doðrulur ne gitsin istersin ne.... kahretsin bir isim koyamazsýn hitabýndan utanýrsýn da ey.../ dersin eyy... medet
gözlerinin dibinde tuzlu masum kütleler gerçeðini inkar eden iki nehir ucu ucuna deðmeyecek gibi yanaðýndan dudaðýna nasýl da tatlý gelir yataðýnda boðarak sevdiðini
git çocuk bir daha inanma aþk’a
baðlarýn bozguna uðramasýn artýk baþka þehirlerin dolunayý göðsünde diz çöken her öpücük ateþi yükselmeden yüreðinin git yaðmur ol metres tutsun seni deniz yüzüne düþtüðün ilk damlada ilk fýrtýnasýný bestelerken sana kanma
git çöl ol mesela ýslýk ol boþ bir sokakta
ne olursan ol ama
sakýn bir unutkan’a AÞK/olma
Sosyal Medyada Paylaşın:
lizakan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.