hangi baharýn þalýnda desen oldu hasretim bilemedim susarak bu kadar anlatabildim seni gönlümün üstü açýk hayatýný gözünde büyütecek kadar çocuk ve ölüm kadar açýk seçikti gözlerimde gözlerin
deniz kabuklarý gibi döþendi eteklerimde eskiden kalma yaralarým kaç boðumluk dizildi ismin boðazýma da kimseye söylemedim bir damla su vereni yok þu özlemin senin kadar dolup taþan seraplaþan sevgilim
þimdi þalýný omzuma atmýþ akça aðaçlarýnýn gölgesindeyim hani geçsen çisil çisil saçlarýmdan ben sýðýnýrken gözlerindeki saðanaða eksilmiþ öpücük izlerini aksan yanaklarýmdan göðsüme yine sussam çok konuþmasa dilim besteler yapsa tenimiz sessizce söyle kulaðýma böyle kaç sevda ederiz sevgilim
uyanamadým sanki sanki hala sesini yürüyorum kýzýl bir baharýn ortasýnda susuyorsun susuyorum lisanýmýz ayný ebkem-ü lâl ellerin saç telimde nefesin nefesimde kelimeler yerin dibine bizim þarkýmýzý çal
sessiz ol kainat melekler sessiz olun
örtün üzerime ak aðaçlarýn kýrmýzý yapraklarýný üþüyorum.....
filiz akan
Sosyal Medyada Paylaşın:
lizakan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.