O karanlýk, güz gecesinde, Hatýrla her yer zifiri karanlýktý, Ürkütmüþtü seni, o karanlýk, Sokuldun böðrüme,yüreðime, Dedin, nerde kaldý bu aydýnlýk.
Sen !/ kömür gözlü GÜZEL,
O gece, sen korkular soludun, Bir güneþ gibi,gönlüme doðdun, Biliyor musun ? Gönlümde yaktýðýn o ateþinle, Sana yandým, biliyor musun ?
Sen !/ kömür gözlü GÜZEL,
Hatýrlar’ mýsýn, o geceyi, Yanmazdý, sokaklarda kýsýr lambalar, O sokaklar gibi, körelmiþti içimiz, Yaþlý bir kadýn, ediyordu yasý, Bizden baþka kimse derdin ne dememiþ, Sorduk, ikimiz.
Sen ! / kömür gözlü GÜZEL,
Geceler uzadýkça, uzamýþtý o gece, Kaybolmamýþ, yýldýzlar vardý hala, Dedin, bir düðün var yarýna, O düðün, benim olmamalý, Ama olacaksa, seninle olmalý.
Sen ! / kömür gözlü GÜZEL,
Kaldýrdýn baktýn, gök yüzüne, Sana bakýyordu, o çoban yýldýzý, Sokuldum, baktým kömür gözlerine, Ettin beni, o gece aþk hýrsýzý.
a.yüksel þanlýer
.
?.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.