ayrýlýk ya sonsuz bir ayrýlýksa ya son vedaysa bu akþam içim tuhaf bir buruk gözlerine yana yana son bakýþýmsa gidiyorum çaresiz kalbi kýrýk bu akþam
korkuyorum giderken seni de yanýma almaktan git diyorum, öyle çaresizim ki gitmiyor sevdan göz yaþlarýmla boðuluyorum dar sokaklar beni sýkýþtýrýyor her yandan bir labirentti sevdiðim nereye gitsem hangi yoldan sapsam beni ölüme sürükleyen sevgin çaðýrýyor saklandýðým her bir duraktan
yeni umut tohumlarý ekemez oldum bitap bahçeme filizleri kemirir oldu sözlerin artýk hayal bile kuramýyorum bakýnca çehreme þimdi son kez bakýyor sana yaþlý gözlerim
korkuyorum karanlýktan ya gelir ýþýklarý açmazsan
soruyorum, çevremde sade bir mum aydýnlýðý eridiðinde mum gibi ümitler ya karþýmda sen olmazsan... Sosyal Medyada Paylaşın:
ağılı papatya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.