YOLLAR VE YOLCULAR ...

Yüzlerce þiire döktüm,bütün gizli iç dünyamý,
Umudumu,hayalimi,gerçeðimi ve rûyamý..
Rûyamda annemi gördüm,tutmuþtu iki elimi;
Dedi ki : “Bak,beni dinle,iyi anla sözlerimi ! ”
O sýrada,Beyaz Güllerle donanmýþ bir yoldaydým..
Güllerin herbirisini,hem okþadým,hem kokladým…
Annem devam ediyordu : “..Elbet güzel,Gül ve Yaprak,
Hele YARATAN’ý bir gör !.Baþýný kaldýr da bir bak !.
Güzellik çiçeklerde mi?.Düþün birazýcýk,fikret!..
MEVLÂ’nýn güzelliðidir,onlarda gördüðün Kudret…
Ilýk YAZ gecelerinde,yýldýzlarý gözlüyorsun,
Mehtab ile güzelleþen geceleri özlüyorsun…
Ne ,gördüðün çiçek ÇÝÇEK..Ne,yeþil sandýðýn, YEÞÝL…
MEVLÂ’nýn güzelliðini yansýtýrlar ýþýl-ýþýl !!..
ALLAH’ýný bilen için,ne saray ister, ne konak;
DOST olarak RABB’BI yeter! Düþünen kuluna ancak…
Bak ! kýsacýk bir Yoldasýn..YOL ha bitti,ha bitecek!…
Acýlarýn,kederlerin,isyanlarýn tükenecek…
YOL’LAR vardýr..Esasýnda,hilelidir,ayýplýdýr!.
O YOL’LARda dolaþanýn ruhuyatý kayýplýdýr…
Bozuk YOL’LAR,zaman-zaman,belki biraz onarýlýr;
Tineti bozuk olanýn yolu, bataklýða varýr !!.
YOL,kiþinin ruhundadýr,beynindedir,kâlbindedir..
Yaratýlýþ’tan eðridir,bozukluk tinetindedir…
YOL’un eðrisinde bile,doðru kiþi doðru gider;
Kötü kiþi,doðru Yolda,saða-sola yalpa eder…
YOL-yordam bilmez kötüler,kabadýr Yaratýlýþtan..
Bir mâna çýkaramazlar,ne imadan,ne bakýþtan…
Bilinmez ne YOL’a çýkar..Her yola açýk kâlp gibi…
Her kâlbe açýk yol gibi,periþan YOL’LAR misali…
Kimi YOL’lar kapalýdýr,kimileri çatallaþýr;
Varacaðý yer bilinmez,yolcularý aptallaþýr!..
Ba’zý YOL’lar kývrým-kývrým ba’zýlarý toz ve toprak…
Kimi YOL’un çevresinde bulunmaz tek yeþil yaprak…
YOL’lar vardýr,iki yaný uçurumdur,çepeçevre!..
Kimisinin dört-bir yaný,yeþil ova-billur dere…
Kimi insan,mal-mülk için,düzgün YOL’da yol þaþýrýr…
Servet uðruna,fakirin hakkýný çalar-aþýrýr..
YOL’LAR eðri,YOL’LAR dümdüz..Ba’zý YOL’lar geniþ-geniþ;
Yokuþlar bir yerde biter..Hepsinin de sonu iniþl…
Güzel YOL’lar,yolcusunu güzelliklerde gezdirir;
Kötü yollar,yolcusunu tatlý canýndan bezdirir!..
YOL,bir köye,bir sahile,ya da bir vadi’ye varýr,
Ba’zan kývrýla-kývrýla,yüksek daðlara týrmanýr…
YOL’lar temiz,YOL’lar kirli…Ba’zý YOL’LAR da çetindir…
Kimi yolcunun yüreði,ruhiyatý pek metindir,…
Kimilerinin menzili,ömür boyunca bataktýr!!..
Ömür,dersen,çirkefleþmiþ,rezilâne bir yataktýr…
Kimisinin gideceði,varacaðý yer bellidir;
O’nunkisi,TANRI’yadýr…RAHMANÎ bir tecellidir…
Ba’zý YOL’LAR,düzlüklerden,menzil-i maksuda varýr;
Bir YOL varkiii !..dönemezler o’na giren yolcularý!..
Artýk bitmiþtir dünyanýn kahýrlarý ,acýlarý…
Arkadaþlar,sözde dostlar..Herbiri seni terkeder…
GERÇEK CAN DOSTUN,arkandan,belki bir damla yaþ döker…

——–Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-10.06.2006


Sosyal Medyada Paylaşın: