Bir gün karþýsýna bir adam çýkmýþ, Neden yaralarýný sarýyordu? Ömrü boyunca çok çekmiþ, Þimdi mutluluk arýyordu. Yüreðine umut ekmiþ, Acýlarý diniyordu.
Tüm tabularý yýkmýþ, Al al açmýþ, gülüyordu. Etrafa mis kokusu siniyordu, Ahlat gülü, gül adamý seviyordu.
02.04.2012 Muhittin Alaca Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhittin Alaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.