İLÂN-I AŞK

Sen, ben ve masmavi deniz…
Oturmuþ kumsalda,
Aþka dâir bir þeyler söylemekteyiz.
Efsunlu saçýn rüzgârda,
Saçlarýma karýþýyor.
Rafa kalkmýþ savaþ, kavga;
Kýrgýnlar, düþmanlar barýþýyor!
Gözlerin dalgýn, belli ki sevdâlý.
Lâfý ne dolaþtýrýp duruyorsun?
Martýlar da dinlesin bu masalý:
Anlat korkma, anlat sevdâný,
Beni masallarýn yorsun!
Tâ baþýndan beri yüzün pespembe…
Böyle mahçup, böyle boynu bükük,
Bir seni gördüm,
Pembe sümbülleri bir de…
Mis kokar yüzünde;
Açtýkça her gülücük.
“Elbet bir gün buluþacaðýz.”diyor þarký,
“Bu böyle yarým kalmayacak.”
Bugünün dünden nedir farký?
Baþlamayan aþkýmýz yarým kalýr mý?!
Yok, yok, bu böyle olmayacak!
Ýþte yazýyorum;
Okurken þaþýracaksýn:
Cesâret savaþýný ben kazandým.
Sen düþüne dur,
Aþkýmý ilan ediyorum!

Sosyal Medyada Paylaşın: