Bir acaip memlekettir Vataným
Bireyine "Hakk’ý bilen kul" derler.
"Feda olsun al sancaða bu caným,
Mal dediðin, geçmez akçe, pul" derler.
Can özünden kan dökerek harcýna
Vatan konmuþ tarihimin avcuna
Þehadetle gökte bayrak burcuna
Dikilene tutunacak "dal!" derler.
Mü’minimiz dinden uzak yol izler
Bin günahý bir tövbede temizler!
Hasretiyle yanar sýzlar genizler
Amine’nin incisine gül derler
Benzese de her ferdimiz zekiye
Karpuz gibi bölünmüþüz ikiye.
Yerkürenin incisine "Türkiye"
Yen içinde kýrýk þeye "kol" derler.
Efes, Ürgüp, Bodrum, Datça, Uludað
Huzur olsa caným Yurdum güzel bað.
Mütedeyyin kesim için "dinci", "sað"
Dine þaþý bakanlara "sol" derler.
Aslan sütü kod adýdýr rakýnýn
Bir metredir kavga boyu çakýnýn.
Kolaysa bir hâlinizden yakýnýn
"Bu ne cüret, baþka devlet bul" derler.
Çýplak kadýn teþhirine "cesur poz"
Can vermeden piþen þeye "istakoz"
Çapkýnlýkta kýrk üstüne "kart horoz"
Ýfþa olan arsýzlýða "rol" derler.
Hicran denen aþa lokma batýrýp
Hayal kurar müzmin aþýk, oturup
Fýrsat bulup, bir punduna getirip
Al yanaktan alýnana "bal" derler.
Bîçareyse Mecnun gönül derdinden
Çare umar vicdansýzýn merdinden!
Her "eyvah"ýn, kýrk "keþke"nin ardýndan
Kirpiklerden süzülene "sel" derler.
Anadolum aþýklarýn diyârý
Her Kerem’in Aslý olmaz ki yârý
Bozulunca gönüllerin ayarý
Aþktan arda kalan toza "kül" derler.
Çaðýmýza esir düþmüþ saygýlar
Gün geçtikçe zamlanýyor kaygýlar
Garip kalmýþ nice güzel duygular
Sevgi eksik gönüllere "çöl" derler.
Yama dolu örfümüzün örtüsü
Ömer bekler adaletin tartýsý
Dostluklardan arta kalan tortusu
Eþe dosta, akrabaya "el" derler.
Her dertliye devâ için koþarken
Kimse bilmez kýymetini, yaþarken.
Son nefeste zor engeli aþarken
Piþman olup, "biraz daha kal" derler.
Bir muhatap bekliyorken her emir
Ademoðlu Hakk’tan uzak; hayli hür!
Kundak-kefen arasýna bir ömür
Güzergâha üç nefeslik yol derler
Kutsal Kitap bahsederken bir sondan
"Ben" diyenin haberi yok noksandan...
Be hey gafil! Top giriyor doksandan!
Azrail’in attýðýna "gol" derler!!!
Mecit Aktürk