Meskendir kalbi aþka; tebessüm eder yüzü
Hiç kimseyi kendinden itmez gönül adamý.
Heybesinde gül vardýr; dilinde tatlý sözü
Selam vermeden geçip gitmez gönül adamý.
Karýþmaz sonu gelmez anlamsýz kavgalara
Sevgi tohumu eker, aldýrmaz kargalara
Direnir, boyun eðmez sert esen dalgalara
Deryayý salla geçer; batmaz gönül adamý.
Gelmese de kimi gün biraraya yakasý
Akçeli iþler ile zayýftýr alakasý
Nuh gemisi gibidir geniþ gönül takasý
Kýrsalar da asla kin tutmaz gönül adamý.
Darda kalsa uzanmaz; dal kuru bir dal ise!
Diz kýrmaz otaðlara; dilden düþen kal ise
Maksat Rabbýn rýzasý, Firdevsi hayal ise
Bal olsa, haram ise; tatmaz gönül adamý.
Halý serseler dahi melanet çarþýsýnda
Asla eðilmez baþý haksýzlýk karþýsýnda.
Rehberi Resûl’üdür hedefe koþusunda
Öldürseler; dostunu, satmaz gönül adamý.
Mahsulü diken ise gönül arazisinin
Faydasý yok kimseye þöhretli mazisinin...
Tefekkürdür ayarý akýl terazisinin
Yanlýþý doðrulara katmaz gönül adamý.
Kiylü kâl’den uzaktýr; yoktur riya maskesi
Dayanmaz tövbesine hata, günah lekesi
Saman alevi gibi, çabuk söner öfkesi
Surat asmaz; kaþýný, çatmaz gönül adamý.
Ölçüsü Kitâb’ýdýr, sünnet-i seniyyedir
Bilir ki her bir nimet, Rabbinden hediyedir
Ýman ile son nefes vazgeçilmez gayedir
Seherde secdededir; yatmaz gönül adamý.
Mecit AKTÜRK