Cýkmýsým bir kez bu yola donermiyim ondan.. Olmek var donmek yok..
Donmuþ kalbim bir hurda arabasýna, etraftaki bozuk eþyalara hayat verir, kendisi bozuk gezer ama dururmu hiç ? Olmek var donmek yok..
Guvendigim daglarý karlar basmýþ, uþurmuyum hic? Olmek var donmek yok..
Deger verdiklerim beni degersizlere katmýþ, degerimi kaybedermiyim ben hic ? Olmek var donmek yok..
Menfaatcýlara yol vermiþim önumde, ayaklarý dolaþýnca fesatlýk dikenlerine, tutup kaldýrayým vicdanýmýn ellerinde diye, yere býrakýrmýyým onlarý ben hic ? Olmek var donmek yok..
Cýkmýsým kendi dogrularýmýn yollarýna, dönermiyim ben hiç ? Olmek var, donmek yok. Sosyal Medyada Paylaşın:
Elif_Demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.