1-
nirengi kalmamýþ ömürlerin resmini çiziyor Annem
âsuman gözyaþlarý renk renk akarken
þüphesiz yumacak gözlerini
nefesiyle kurutup boyayý
nal
ve çocuk
ve çivileri þakaklarýnda
aþaðý mahalleyi iç güden
iç güden yüzyýllýk hýrýltýlarla
bu talan bu (k)anýrtý
ur-ilik boþanmýþlýk
baðrýndaki aðrýsý karanfili solacak
yalýn unutuluþla akýbet çizecek
can þafaðýnda
2-
güneþi ölgün doðup çýkardý
hep çýkardý
üflediði kýrmýzý
nefesini kesip
çýkardý ur-baþýndan
hâki ellerinden düvel kaný akýtýrdý Annem
rüzgârýn ayasýna kapaklanmýþ sicim koku
oðlum diye aðýtlarý servi dibinde
sonra
bir kazaðýn akkor (n)akýþýna
örülürdü yalnýzlýðý
bu bahçe
bu seyir
ve
kalakalmýþlýk
3-
menzile kadar izler oðlunu
henüz balta girmiþ yangýný
tozlu ve illâ karanlýk
zindan seslerinde ulur istanbul
asfaltý yaðmur ve çekiç vuruþlarý-duyardý
açýldýkça yayýlýrdý
varlýðýn ve hayatýn yufka direnci
kurulur oðul veren o korkunç barikat
bir sade
bir küçük
ve
bir karþýlamýþlýk
4-
ayaklarýndan tutup sürüklenerek
bir akþam sofrasý koloçan etmeye gelir
pencerelere boþalan renkler
Annemi
sývar kepenkleri
ve köpeklik baðlarý Ýstanbul’un
giyilmemiþ güveylikler (gibi)
her kavþaðýnda
alevî þarap renge asýlmýþ
sallanan siyen nedir
bu hayat
bu þehir
ve
artakalmýþlýk
5-
hâlâ
akþam mý çalýnýyor
pîr´in kemikli tellerinde
alp-agut topraðý atlý
ömür ocaklarý yanýyor
sürülen izlere
düþüyor Ýstanbul
asfaltýnýn sivri farlarý
kaçak ýþýkla buruþturmuþ yüzünü
ve çatý katlarýný
gömülürüm diyorsun
biliyorum Anne
yüreðinde kýyýlmamýþ gömülerin
alacalý aydýnlýk.