bir cumartesi tatili
salonu camgöbeðiyle boyatýyor genç kýz
yaz hazýrlýðý kýzýn gözleri
kanýyor ürkek çoðulluðunda
-ikinci hayatýnýz mý baþlayacak bayan
ölümünüz mü kanatlandý dîvâna
yoksa ertelendi mi
hasretten ýrmaða kadar
nerede baþlýyor su sesi
gönül atýnda gidiyor mu ruhunuz
anlatýn-
bayým
az sonra güneþi tutacaðým
anýlarýmý sýcaðýnda kavurup
küllerini
dicle ve fýrata savuracaðým
bahtýma ay dolana kadar
izdüþüme yazýlmýþ aþklarý
istiðfar edeceðim
lâkin aþklarým rüyâda okþanmýþ
-temizlenmiyor
bayým dert etmeyin
yeniden sokaða eser rüzgâr
yürürüm su sesinin geldiði yöne
uðuldar düþlerim kazýnýr usumdan
sonra sererim kýrk düðüm iplerine
kuruyunca hepsini naftalinleyip
yeniden saklarým sandýðýma
aþklar vuslata erene kadar
bayým
en derin denizlerin seviþmesi gibi
göz göze gelmek
ilk kez ve-hiç durulmayan
görünmez bir mil çekiliyor
gözlerimin önünden-tükeniyor
umut arzuhalim
açýlsýn tüm renkler
hayatýn anlam kapýlarý açýlsýn
sevgi yetmiyor artýk
harcanýyor yýllardýr
ha bitti ha bitecek
-üçüncü hayatýnýz gözlerde sürüyor
sürecek sanýrým bayan-
bayým
sýcak suyla öðürdüm ve-yeniden duruladým
gözlerimi
konuþunca bakýyorum ki
söz bitmiþ yazý yok
yalnýz etlerin tanýdýðý buruþuk atlas
Allah’ým boþluða kilitlenmiþiz
isterik alýþkanlýðýmýzýn
arka bahçesine çiy düþmüþ
zavallý bir bayan mýyým
neden ümitsiz tasalarla
ölümsüz aþkýn itirafýndayým
anlatýnýz
lütfen
bayým;
sabah iki torba kum aldým
bu þiiri çimentoyla karýþtýrýp
acýmýþ ne varsa
ve ne varsa can þafaðýmda uyuyakalmýþ
çýkaracaðým
cümle çilelerimle âsuman gözyaþlarýmý koyup
tenekeleri aþk ve sevgiyle dolduracaðým
n’olur gülmeyiniz
yalýn unutuluþla ürperiþimi harçlayýp
kuruyunca ulu ýrmaklara savuracaðým
þimdi
belki de
eskimenin son saatlerinde
aðýrlaþan-benzeyen her þey
saçlarý süpürülmüþ güzellik ve ben
sinsi gözler içine saklayacaðýz
bizi yasaklamayýnýz
bayým
masanýz hazýr
þiir bitti
hoþça-kalýnýz