Hoşçakal Demedin, Elveda da
Dudaklarýna yakýþan o iki kelimeyi,
Vedamýzda da fýsýldadýn kulaðýma..
Hoþçakal demedin, elveda da..
Yalnýzca ’seni seviyorum’ deyip gittin,
Hem sevip hem gitmek de ne oluyor ki ?
Baþladýðýn gibi mi bitirdin dersin ?
Ya da sadece beni mi bitirdin ?
Bitirdin evet,
Kendimi toparlayabilmek için çýkarmaya çalýþtým seni içimden.
Ýçimde seninle beraber yaþadýðýmýz o küçük þehirden..
Çünkü sen düþüncelerimden geçtikçe aklýmý karýþtýrdýn,
Çünkü sen sevmeye devam ettikçe kalbimi daðýttýn,
Çünkü sen gittin,
Uyurken üzerine örttüðün aþký uyanýnca toplamadýn..
Yalan deðil.
Yine de sevmeye devam ettim seni,
Sinirlendim çoðu zaman, kýzdým da sana.
Dudaklarýma yakýþmadýðý hâlde arkandan ettiðim küfürlerle,
Senden nefret ettiðimi de söyledim..
Ama sen beni gerçekten sevdin mi hiç ?
Hiç emin deðilim..
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.