Boş Sayfa
Dün bir dost meclisinde, sohbet nar,alev oldu
Anlatan anlatana, aþktan açýlmýþtý konu
Kimi esmer diyordu, kimi kumral beyaz tenli
Kimi sarýþýn diyordu, kahve rengi gözleri
Ve laf döndü dolaþtý da sýra bana gelmiþti
Haydi dediler, bir aný da sen anlat
O an dönüp maziye, þöyle bir arandým da
Bulamadým hiç bir þey, yaþanmamýþlýklardan baþka
Utandým
Sýkýldým
Hicabým elma rengi çarpýldý suratýma
Allah dan, Ýkbal vardý yanýmda
Pekte hevesliydi, bir þeyler anlatmaya
Hemen sýramý aldý da, ben biraz rahatladým
Artýk
Ýkbal anlatýyor, onlar ise dinliyordu
Ve hiç bir kimsenin aklýna
Sen, neden bir þey anlatmadýn demek bile gelmiyordu
Hoþ
Sorsalar da zaten, anlatacak pekte bir þeyim yoktu
Çokça hatýrladýðým,
Bir seferinde ben de sevmiþtim
Ama bir türlü söyleyememiþtim
Bir de, biri beni sevmiþti
Onu da bir türlü yürütememiþtim
Anlayacaðýnýz
Ömürden aþka ayrýlan sayfa yalnýz dün deðil
Ben, beni bildim bileli boþtu
Sebebine gelince, ben de bilemiyorum
Felek desem, günah olur
Kader desem, kolaycýlýk
Ha, bir de nazar vardý
Öyle ya, o da bir olasýlýk, o’da bir olasýlýk
Metin Ceylan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.