O' çocuk

Hep, gözlerine bakardým
Baþka da bir þey, görmemeliydim zaten
O, on dördünde gonca gül, bense çoktan baðý bozulmuþ hazan
Lakin
Bir benim bunu gören, bir benim bunu bilen
O’ kör divane, ayçiçeði gibi güneþi takip eden

Ne idi bende bulduðu?
Ne idi benim yaptýðým?
Yoksa
Bir gaflet anýmda yüreðimi mi gördü?
O bir türlü harcayamadýðým bakir sevgileri mi?
Güya tarzým farklýymýþ, farklý yaþýyormuþum
Ve aþklarda dürüstlük, saygýya inanýyormuþum
Üstelik,
Beni de anlýyormuþ, dahasý da var ve beni... tövbe tövbe...

Ne idi bu ýsrarýn sebebi?
Ne idi bana olan düþkünlüðü?
Yoksa
Bir an boþ bulunup ta bir ümit mi verdim?
Veya ben, sahiden iyi mi biriydim... Bilemiyorum
Lakin
Bende olan her þey onun eseri ve onun öðretileri
O’ mu?
O, geçen yýl, beni ve bu dünyayý talihsizce terk edip giden sevgili
Ve bu çocuðun bende gördükleri
Onun yaþama tarzý ve onun gizemli karakteri

Þimdi,
Bunu, kim anlatýp da inandýrýr bu çocuða?
Sevdalarda zafiyet, nezaketlerde kusur,
Zarafette tembellik boy, boyken etrafýnda?
Kim inandýracak bu çocuðu?
Mazideki kadýnýmýn, zarif ve de gizemli sýrlarýna?

Bunu ben anlatamam!
Zaten, o çocuk ta anlamaz
Lütfen Kader, ona yardým et!
Vefayý ve Sadakati, Aþký için
Yüreði için de, o’ kadýnýn en nadide sýrlarýný sen anlat.
Ve her mutluluðu da ona ver, benim mutsuzluðuma inat, benim mutsuzluðuma inat

Metin Ceylan



Sosyal Medyada Paylaşın: