Annem

(Aziz Annelerimize)

Ayrýlsa zerrelerim, nedir ki arta kalan
Ruhum Hakk ’dan amenna, etim, kaným anamdan
Allah’ dan tek dileðim, tek isteðim, tek duam
Almasýn onu benden, benden razý olmadan

Hasreti hasretlerin, en büyüðüdür derdim
Lakin ar ederim ben, ya incinirse Nebim
Allah’ dan da çekinir, ondan da af dilerim
Çünkü ayaklarýna, cenneti sermiþ Rabbim

Safa ile Merve’ de, çektiðin o zahmeti
Hakk dahi takdir etti, Hac’da Sa’y emri verdi
Yalnýz sana ey annem, yalnýz sana bahþetti
Yaratýlmýþ içinde, en büyük merhameti

Veysel Karenidir ki, söz verdi annesine
Geçti Cemal-i Nur’dan, mahzun döndü evine
Kapansam yollarýna, annem beni çiðnese
Dâhil olmaz mý ruhum, vad ettiðin cennete

Tek kusurda ayrýlýr, dost bildiðim yanýmdan
Ben ki en zor anýmda, olurum yalnýz kalan
Aczimi bile bile, benimle beraber olan
Biri Rahman-ý Rahim, biri de caným anam

Âlemde hâlk edilen, beþeriyet içinde
Neyi kýyas etmeli, annenin þefkatine
Bende kusur onda af, eli her dem üstümde
Binlerce þükür olsun, Rabbim bu nimetine

Ne zaman çevirse dert, gönül kadre uðrasa
Nerede bir haksýzlýk, baþa musallat olsa
Ne vakit zafiyetim, aczim ortaya çýksa
Bir Hakk gelir aklýma, aklýma bir de ana

Kimi Fatih doðurdu, kimi de sebep Nur’a
Onlar ile neslimiz, eriþti bu çaðlara
Onlar ki baþlara taç, onlar her derde deva
Yaþayanlara ömür, göçenlere FATÝHA

Metin Ceylan


Sosyal Medyada Paylaşın: