Hep mi hatýralar gelir yanlýz kalýnca akla Kaybedilen tüm umutlar birer birer Kalmayýnca tek bir ümit elde avuçta Hep mi karanlýk çöker insana, yanlýz kalýnca
Hep sonbahar da mý düþer tüm yapraklar Solmuþ tüm çiçekler ayný mý kokar Gidenin arkasýndan hep mi birileri bakar Hep mi korkar insan sevmekten, hayatý boyunca
Hep ayný þarkýyýmý dinler aþýklar Her þarkýda sözler ayný mýdýr Aðlamak zorunda býrakýlmak gibi Hep mi aðlar sevenler kaybedince Hep mi hüzün düþer insana, yanlýz kalýnca
Hep mutlumu görünür aþk insana Acizlikten saçýlan tüm umutlara baksana Darmadagýnlýðýn düþmüþken tam da ortasýna Hep mi köstek olur hayat insana Her sokak neden çýkmaz olur ki insana..
Hep yalan mý söyler aynalar insana Kandýrýlan herbirimiz deðilmiyiz aslýnda Hem üzme kendini tek yalancý biz deðiliz baksana Hep mi sorgular insan kendini, yanlýz kalýnca..
Tüm kaybetmiþliðin basýp açýk yarasýna Yalandanda olsa gülmeyi becerebilmek aþk aslýnda..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Solist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.