Hayatım Hayatınla Buldu Manâ

yaðmura inat mý gözlerin
saðanak olmuþ yaðýyor üzerime

bulutlardan mý söküp aldýn yumuþacýk yüreðini
ne zaman üzülsem üzerimde merhametin
teselliye mi ihtiyaç var þiirlerden içli sözlerin

kimsin sen?
hayal misin gerçek mi?

yoksa beyaz kanatlý bir üveyik mi?
müjdeler dökerken eteklerinden
baharýn muþtusu kelebek mi?

ruhundan yayýlan ýtýrlar sardý etrafýmý
rayihanla doldu siretim
suretine baktým ne ay ne güneþ namzedin

ey benim sevgilim
sen ömrümün varýsýn
sebebi hayatým ebedi davamsýn
anladým ki sen içtiðim su, ekmeðim, aþýmsýn

sen alnýma yazýlan yazgý
þu fani alemde yol arkadaþýmsýn

yokluðunda boðazýmda düðümlenen
baþým önde yetim yanýmsýn

busesiz býrakma hicaptan al düþmüþ çehremi
cevhere çevir özümü iþle, süsle gözlerinin ýþýðýyla
tara saçlarýmýn çocuk yanýný, tebessümlerden taç yap güllere beze

ey Rabbimin kendisi için içime sevgi yerleþtirdiði inanan insan
kavlimiz neydi seninle
hep bahardý mevsimler, kýþ olsa da ayaz, ýsýtacak bizi özümüzle mayaladýðýmýz sevda
böyle bir resimdir hayatým, hayatýnla buldu mânâ

Sosyal Medyada Paylaşın: