Mizacımın Derinlerinde Şiirsel Metinler Saklı

Mizacýmýn derinlerinde þiirsel metinler saklý
Ekmeði aslanýn aðzýndan almak kadar zor

Ama
Büyük bir alicenaplýkla yüreðim
Süzerek döker sözleri

Þöyle ki
Þefkat yaðmurlarý yaðarken
Saklanma saçaklarýn altýna
Kapýl sevgi seline
Tebessüm dolsun çehrene
Islan ki çiçekler açsýn
Yoksa
Nasýl belli olacak baharýn geldiði

Öyle ki
Yürek teknem yine alýp götürdü beni düþünce ufkuna
Anýlarým kondu omuzlarýma
Kýzýl bir renk olsaydým gün batýmýnda
Gönül gözüyle bakýp dünya yüzüne
Yine anlatýrdým gönlümün diliyle

Derdim ki
Karanlýk gecelerde yýldýz olsam
Prangalý düþlerden kurtulsam
Adresi yitik neþemi
Kýrýkta olsa kalemimle buluþtursam


Sonra ki
Ýmzalý mektuba gerek yok
Okurum gözlerinin kaleminden
Duygu tünellerinde kaybolurum
Þiirin renginde can bulurum

Anladým ki
Mevsim sonbaharmýþ, sararan yapraklardan aldým haber
Yaðmur sonrasý gibi havada toprak kokusu var
Ama ben
Ýçimdeki sýzýyý uykulara gömdüm
Umutlarý koynuma alýp uyudum

Neden ki
Þiirleri fütursuzca semiren sonrada
Hadi okuyun diye pervasýzca peþkeþ çeken ben
Sarsýldým
Özde þairlerin naðralarýyla
Kutsala saygýsýzlýk ettim kaygýsýyla
Ýtaat ettim cevahir yürekli asýl þuaraya

/Sukût e/derken bile sancýlarým kývranýr þiir þiir diye/

Sosyal Medyada Paylaşın: