Herzamanki gibi en kolayý kaçýp gitmek, Son birkez arkana bakýp piþman görünmek, Oysa yaþanan onca þeye ragmen, Sende baþtan yalandý adam gibi sevmek...
Ne kadar da zor zalimin tekini sevmek, Tüm hayallerimi çalmýþ olsa da yine düþünmek, Oysa ne zor geride kalýp beklemek, Çok zor; Her kapý çalýþýnda senmiþsin gibi baþa dönmek...
Her kare de senli maziyi görmek, Onca maðrurluguna raðmen yine sana hak vermek, Oysa kalbimi parça parça ederken sen, Yine sesini her duyuþumda sana gelmek, Ne kadar zor bu hayata sensiz devam etmek..
Sensiz açan çiçekleri solumak,içime çekmek, Ne kadar da güçmüþ yas tutup beklemek, Sus pus odanýn bir köþesinde,çaresizce Senden bihaber hasretinin yoklayýþýný hissetmek, Ne kadar zor sensizliðin yerine seni koyup sevmek, Aslýnda zor olan sonunu bile bile gerçekleri görmezlikten gelmek, Malesef ki bunun adý da... SEVMEK.... Sosyal Medyada Paylaşın:
Solist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.