S/usumdasın İstanbul
Lütfü endamýna tül çek duvarlarýnýn
Ýlmek ilmek ör mahremiyetine beni Ýstanbul
Kendimi gamzende unuttuðum gün
Uçurumdan süzüldü kanadý kýrýk martýlar
Sus ses etme
Belki ömrüm avuçlarýnda yeniden açar
Geceleri sökün edince düþler sana doðru
Suskuma yenik düþer nefesim
Nasýl yükleneceðim bunca gamý kederi
Hiç düþündün mü
Ayet ayet dualarým kimin için
Özlemenin ne demek olduðunu bilseydin
Özletmezdin kendini bu kadar
Özlerinden yanardýn için için
Tanrý’nýn gözden çýkardýðý bir çehre bu mevsim
Evhamlý akþamlarýn efkarý yalýn ayak
Siyaha sýkýþtýrýlmýþ birkaç hece
Miadi dolmuþ þafak gibisin penceremde
Azat et beni boþ sayfalardan Ýstanbul
Uðurla avaz avaz dolunayý karanfil zihnimden
Sakla yýldýzlarý lal dillerine
Koynuma bir tutam ayrýlýk býrak
Bütün susmalarý ben aldým
Ve sana en delice çatlak gecelerden sýzan
Þatafatý býraktým
Roman kahramanýmsýn
Tükendim türkülerin aðýtlarýnda yanarak
Þiirlerin en gizinde saklandým
Yaðmurlar silmesin diye izlerini
Kadere mi direnmeli
Yoksa býrakmalý mýyým denizine kendimi
Bilemedim Ýstanbul
Solgun bakýþlar söküp aynadan
Beyhude kederlere kemirtmeli mi beyni
Yüzünü saklayan
Ve pusuda bekleyen lekeli rüzgardan bir parça koparýp
Silmeli mi bütün izleri
Etme eyleme Ýstanbul
Hýçkýran bir kýyamet misin
Yýkýlmaz bir mabet mi yoksa
Masum zamanlarýn heybesine saklanan
Aldýrma sen
Lale devri çocuklarýyýz biz
Gördük mü dört yapraklý yoncayý bir arada
Sabýr vuslatýn yarasýna iyi gelirmiþ
Sevince gebe kalýnca...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sepkin Coşkun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.