Şiir Ve Kadın

Kadýným
Þiirlerde ve þarkýlarda çalýnýrým naðme naðme
Gülüþümde biz
Gözyaþýnda ise sen ve ben varým her þeyden habersiz


Ve mahpusun puslu camýndan süzülür bakýþým
Issýz bir geceye doðru


Bir deli rüzgara yenik düþerim mum ýþýðýnda
Kapkaranlýk kalýr gözlerim


Kadýným
Ahlarým olur iç çektiðim derinden
Hiç ses etmeyen gecenin içinde yine ben olurum
Ve istersem bir baþýma meydan okurum
Kendini bilmez hayata


Hüznün çehresini deðiþtiririm bir anda
Sýtmalara tutulur hüzün
Ilýk bir meltem olur huþu veririm zamana
Belki beli kýrýlýr kötürüm kalýr ayrýlýk
Þiirler yetiþir imdadýma


Kadýným
Her an bir umut bekler baþucumda


Ýçimdeki boþluk düþmek içindir aþka
Oysa
Düþtükçe en derinden düþ isterim
Dolanýrým düþler yumaðýna


Tutunmam hiç kimseden
Tutarsam hýzlý geçer hayat içimden
Ve þiirler yarým kalýr bilirim


Nereye koysam güneþi
Dört bir yaným karakýþ
Isýnmaz ellerim


Ürkek bir güvercinim
Yükler göçümü baþka diyara giderim minnetsiz
Maviye batmýþ kanatlarýmla uçarak


Bir açýk pencere üþür þiirden kalma içimde
Düþer kolum kanadým serçe misali
Yorgun ve yýlgýným


Kadýným
Çekerim çilekeþ keþkelerin vebalini býkmadan
Deðer biçmem kendime
Ýpsiz uçurtmalara baðlarým maziyi
Uçuk bir maviye boyanýr
Papatyalarla aydýnlatýrým gözlerimi


Ah bir de yanýlgýlar olmasa kan revan
Yutabilsem aðýr sözleri
Her aným zehir zemberek olmazdý
Kaçýp sýðýnmazdým yüreðimin bir köþesine
Saklanmazdým kendimden kaçak


Ne eksem yeþerir bu tarlada
Kadýným
Seçilen deðil seçenim
Ve gururum için her þeyden vaz geçerim
Senden bile


Nisan iç yüzünü gösterince
Kýrýk düþler toplarým güneþ ile birlikte


Payýma düþen hep sevgiden kalma kýrýntýlardýr
Ellerinde fener
Yýldýzlar takýlýr saçlarýma
Bu defa da yakamozlar kýskanýr


Þiirin özü
Baharýn en sýcak yüzüyüm ben
Kadýným...





Sosyal Medyada Paylaşın: