Huh
Sýrtýmda incir kesiði hissizlik
Gökyüzü sanrýsýnda bir acý içiyorum
Yaðmur damlalarý deðil
Zihnimde kuþ yuvalarý
Aðaçlardan düþen yavru serçeleri seçiyorum
Devþirme bir deðirmen zaman
Durmadan dönüyor
Akýntýya karþý koyan bulanýk zikrimle
Nehrin karþýsýna geçiyorum
Bütün yusufçuklar aðaçlarda yaprak gibi asýlý
Gün batýmlarýnda kristalleþmiþ kanatlarý
Yýldýz misali aðlýyor renkler boþlukta
Gecenin gökkuþaðý cenazesi
E-babil kulelerinden asma bahçelerine düþüyorum
Zihnimde kuþ yuvalarý
Üþüyorum
Cenin tarlalarýna yükseliyor güneþ
Ayçiçekleri þafaða ibadette yarýþýyor tebessümle
Yaþamýn en baþýndan koparýlan suçluluk iþliyor sanatýný ruhuma
Galiba insana dönüþüyorum
Hah
Omzumdan silkeliyor paslý zincirleri cellat
Kollarým dostlarýma mahkûm, ayaklarým dostlarýma muhtaç
Saðým soluma zalim, solum saðýma çok aç
Gözkapaklarým titriyor
Kirpiklerim hiç deðiþmemiþ doðumumdan bu yana
Ruhumda mor arýnma ayetleri
Gözyaþlarýmla düþen cennetleri seçiyorum
Derviþlerin içtiði suda bekliyor çöl kuyularý
Karanlýklar geçiyor karanlýklarý
Tabaný delik ibriðe boþ bakan ilimle seyrediyor
Ah içim, ah aydýnlýklar
Susadýðým kapýdan geçiyorum
Habil kayýp
Kýble sanki yüz çevirmiþ, küsmüþ ruhuma Kâbil’e dönüþüyorum
Varlýðým fiþlenmiþ, yokluðum da afiþe edilmiþ
Yüzümde babamýn hiçliði, annemin avuçlarý soðuk
Zihnimde kuþ yuvalarý
Hayata düþen ölü bir serçeyim Tanrýnýn nazarýnda
Üþüyorum
Huh
Bu topraksýz koku benim
Kemik seslerim seyyah þýpýr þýpýr hayata akan sonsuz þelalenin
Her bakla âlim misali sýrtýmda zalim
Vazifem makamsýz acý þerbeti devri alemde
Dönüp ölüyor, dirilip yaðmura gömülüyorum
Hah
Arayýþlar uçsuz bucaksýz
Yorgunluk fani
Mevsimler soyaðacýma düþman
Yüzümle yalnýz kaldýkça insana dönüþüyorum
.
.
.