Âsi serçem, rüzgârlý bir gündü gökyüzü lekesiz maviydi zirvelerdeki beyaz kar ýþýl ýþýldý göl bir ayna kadar berraktý yapraklarýn arasýndan sýzan güneþ ýþýðý sýcacýktý derin ve sessiz bir tatmin her zerreme hâkimdi Güneþe ve bulutlara yakýn olan rüzgâr sesini fýsýldadý kulaðýma bir tarafta dað ve orman, diðer yanýmda deniz sense kalbimdesin beni bulutlara deðdirecek kanatlarým var gönlümde pençeleri kesilmiþ bir kaplan mâsumiyetindeyim þu an… Güllerin, dikenlerin içinde boy vermesi gibi sarý sýcak bir alev sarýyor tenimi bir dokunabilsen, bir dokunsam eriyecek mesafeler sana susayýþým içime akan bir baldýran zehri hani, elimi uzatsam tebessümlerini sevebileceðim yetim baharlara baðladým mavi umutlarýmý gelmiyorsun... gelemiyorsun zincirli yüreðinle.. susmalý mýyým boyun eðiþlerimde..? evet, susmalý en ince yerinden þafaðýn... susmalý... sus..! susmalý ve haykýrmalý mavi mavi “Seni seviyorum..!”...diye…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ılıkyağmurlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.