Âsi Serçem !
Biliyorsun,
Mecnun leylâ için yanmýþ
Aslý Kerem…
Bende sen için yanmýþým
Paramparçayým
Yokluðunda
Uzayan sularda oynaþýr yakamozlar
Uzun yalnýzlýklar ekþir içerimde
Savurur düþlerimi mavi rüzgârlar
Büyür karanlýklar yüreðimde alabildiðine
Kýrýlýr umudum hâkim elindeki kurþun kalem gibi
Kâðýdým küser yazmayýþýma
Bir karartý düþer þarkýma simsiyah
Karþýma geçip güler ” kýs kýs” bazýlarý
Büyür karanlýk
Aþk ta takar çelmesini peþinden
Uzanýrým boylu boyunca aðlara
Gülpembe bir klarnet taksimi gibi süzülürüm,
Daðýlýp giderim sevdanýn içinden tozlu yollara doðru
Ey vefadan nasibini almamýþ !
Ýsmine bir çizgi attým
Ve yeni yýkanmýþ bir gömlek gibi giydim yalnýzlýðýmý
Ve saksýda kuruyan mor menekþeme eðilip
“sen adamý öldürürsün !”
Diye fýsýldayýp,güldüm kendi kendime
Susmak en çok bu zaman zor
En çok bu zaman sevimli, çürümek
En çok okumak,kafa daðýtmak,
En çok mýsralarla konuþmak,
Ýçerindekileri onlarla dýþarý kusmak güzel
Sustum
Sessizlik “ben”im
Yalnýzlýðým geçiyor elinde bir kar tanesi
Gözlerinde keder…
Hadi,þöyle aklý baþýnda bir þiir okuyun bana !
Aklýmý baþýmdan alsýn;
Kafam bozuk !
…Pazar yalnýzlýklarým…25 eylül 2016 /12:58