günler ýsýnmaya yüz tuttu gitmelerin telâþýnda esrik baharlar … geceler eksiltiyor beni yalnýzlýðým dokunuyor tenime ayrýlýðýn yüzü gülümsüyor gözbebeklerimde rüzgâr iç çekiyor nefeslerimde ateþ gibi bir sevdanýn kollarýnda üþüyorum gecenin siyahýný yýkýyor gözyaþlarým bir ses gibi , bir rüyâ gibi alev alev yanýyorum tenime deðdim,orda mýsýn…diye yoksun… yalnýzlýðým kaçýyor öksüzlüðüme oysa, nevbaharýydýn Sana adanmýþ dizelerimin gözlerinin tebessümünden tutunuyordum aþka dudaklarýmda hüznün kýpýrtýsý gizlenmeye çalýþsa da ellerimin tedirginliði gözlerimin buðusuna iþtirak ediyordu eflâtun bir rengin yorgunluðunda yýðýldý mavi düþlerim hayatýn ortasýnda kalakaldým,kayboldum hislerimle.. … þimdi,alaca ay tutulmalarýnda yazýyorum sevda cümlelerini papirüslere gücenmiþ satýrlarla sesleniyorum gidiþine yokluðunun karanlýðýnda sönen umutlarým kelimesi tükenmiþ þiirlerimin yamalý bohçasý gibi.. gidiþin içime oturuyor aklýmýn kýyýsýndan dolanýp ayrýlýða “merhaba” diyorsun demek “tam” olamadýk biz hayat gibi kaydýn parmaklarýmýn arasýndan seyirci kaldým gidiþine þakacý baharlar gibi aldattýn içimin erik aðacýný soldurdun bayýrlarýmdaki gelinciklerimi gidiþinle, saklý bir kentte ateþe verdin gülümseyen papatyalarýmý düþ kýrýklýðýna oturdum lâcivertin sýrýtýþlarýnda gün,dünde kalýrken, ayrýlýðýn sýzýsý bu güne sarktý pencere kenarlarýnda gittin ve sardýn Sensizliði boynuma bir atký gibi yaslý bir bulut gelip,yaslanýyor þimdi kahverengi gözlerime kopuyor zihnin telâþýyla âsumandan yaðmurlar mavi bir ateþ tutuþturuyor tülden nârin kanatlarýmý binlerce figân baþ kaldýrýyor bir lâhzada tenimde uzak diyarlarda sevda yorgunu yüreðimle acý dolu hasret dolu geceler ve sabahlarým ayrýlýk dolu sensizliði, ürkek sokak aralarýnda dolaþýrým utangaç tebessümünle gelip,çaldýðýn gözlerimi, ve kalbimi de býrakmýþtým avuçlarýna þimdi kar altýnda alev alev düþlerim maviye dair imkânsýz bir sensizliðin yalnýzlýðýndayým … þiire uyandým derken,baktým ki; gök gürültüsü ve þimþeklerin dansý hakim âsumanýmda yan yatmýþ bir çaresizliðin gark oluþlarýnda nefes alamýyorum aþk akýp gidiyor içimden ekþi sözleri atmaya çabalýyor nefeslerim dýþarý … gözlerin hasret gecesi üstümde bir bahar sancýsý göklerimde mavi kanatlý uçurtmalar üstüme dökülüyor akþamýn alacasý öyle bir hüzün ki sarýyor bir palto gibi haziran titreyiþleriyle sarsýlýyor tenim hep kahýr döküyor gözlerim, ellerim, kelimelerim, hayata… çünkü; geberiyorum aþkýndan..! … çekip gittin de ne oldu..? baþýn göðemi erdi mutluluktan..? gidiþinle zehir etsen de hayatý ruhuma, gül-î rânâm oldun hayatýma her þeye raðmen, mavi gibi yazgýmsýn ömrüme … tarifsiz bir yanýþýn ve ýlýk ýslanýþýn sonu hüsran olmamalýydý
Sosyal Medyada Paylaşın:
ılıkyağmurlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.