Gitmelerimdir Kronik Ölüşüm
Matemin kolu kanadýnda geçer
Virane kalbimin tutunduðu,sevda yokuþunda
Küskün,eðilip bükülmüþtür özleniþler
Vesveselerle kaplý gözlerimin,bitkinlik çukurlarýnda
Baþedemiyorum artýk,bu tutkunun kalýplarýnda
Boðulmak üzereyim,sýkýþan yokluðunun daðýnýklýðýnda
Önünü göremeyen yarýnlarým,sürmesin geçmiþin kaosunda
Ufalýp,kuþlara yem olsun bedenim,yoksa topraða
Eðlenmesin acýlarým benimle,býraksýn peþimi
Kanatýyor benliðimi,demir tavýnda dövülüp,iþleniþim
Gülmesin bana ellerim,seni nasýl verdiðimi
Duruyor zaman,yitirmek avýnda direniþim
Aþk mahþerimde,yokluðunun günahlarý
Dile gelen suskluðum,haykýrýyor yüzüme
Gelmeler yerinde,gitmediðim uzaklarý
Geveleniyor aðzýmda,kabullendiðim aðlayýþlarý
Çok þey istmedi,bizi yaþamaktan baþka
Varlýksýz zenginliðimle abad olmuþtu
Çok görmedi sanmýþtýk,ikimizde bu akla
Akýlsýz delikanlý cesaretim,dayanmaya yormuþtu
Ziya Karakoyun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.