Alacakaranlık Vakitlerde Ayrılığın Ertesi

Kýrýlmýþ sayfalar,dökülmüþ kelimeler yere
Eðilip topladýðým,sensin,bizdik aslýnda
Uzanmýþ camdan bedenlerimiz sere serpe
Islanmýþ gözlerimizin neminde,yaþayýp sakýnýrda

Toprak kokusu çekmiþ,kirlenen yüzlerimiz
Anýlarýmýzý yaþatmýþ ölüm,öldürmeden tenlerimizi
Killi sevdamýz þekillenmiþ,törpülenen kalplerimiz
Duasýný eksik etmemiþ ruhlar,ruhumuzdan kesilenleri

Ayrýlýða baðlanmýþ kuklavari somutluðumuz
Hayat ipleri ellerimize býrakmýþ,yakarken gölgelerimizi
Silinip gitmiþ gövdeminizden,reçinesi sökülmüþ tutkumuz
Daha büyümeden korkularýmýz,koparmýþ cesaretimizi

Kapý kolllarý gibi gitmelere açýlmýþ,pas tutan kovuðunda
Pencere denizliklerine düþmüþ,birbirimize düþmeden tümleçler
Saç tellerin saçaklarý olmuþ,yaðmurun kuþaðýnda
Semaverin buharýna karýþmýþ,gerçekleþmeyen dilekler

Beline sarardýn,kývrýmlý zümrüt iklimleri
Bahar önce gözlerinde açardý,ayçicekler güneþe bakmadan
Güneþ baktýðýn yere düþerdi,boynunda afakýn iþlemesi
Sende deðiþirdi önce zaman,alnýmýza çizgiler konmadan

Geçmiþin teselli lütuflarý boþ odalarda
Kapanýp perdeleri,sessiz,acýnasý kabuslar
Duvar kaðýtlarýnda besteli nihavend mücizeler
Hiç gerçekleþmeyecek biliyorum,içime akacak dost sofralarýnda
Biz düþeceðiz aþkýn beþiðinden,susacak tüm makamlar

Ziya Karakoyun
Sosyal Medyada Paylaşın: