Çığ Kalbimde Beyaz Hüsran
Üþümek izler kýþ ortasý sevdamý
Kar üzerime örter,içimde bastýrdýðým hazanýmý
Mevsimler rüzgarýyla noktalanýr þiddetinden
Ayrýlýk sesleri yankýlanýr
Kavuþma sýcaðýný özleyen ziyaretsiz evlerinden
Mutluluklarýn yolu düþmez bu patikaya
Beni de alýp saklar aþka maðlupluðunda
Kalbime saplanýr kristal damlalarým
Soðumaya talip olur,gitmekten usanan dizlerim
Çöküp kalýrým olduðum yerde,acýmýn üzerine
Hareketsizdir anlamýný kaçýrdýklarým
Uzanýr dokunurum,seni yaþadýðým izerine
Söyleceklerim vardýr elbet,ama durgunlaþýrým
Çatýya düþer,üzerime toprak gibi kar
Sensiz buzlanýþýdýr bu sesi,zamansýz çaðrýmýn
Titreyen özlemin pus yerinde
Senli sevdamýn nöbetsiz krizleri tutar
An gelir,beyaz,fýrçasýný kaldýrýr penceremden
Dýþarda tipi uðultusu,kesilir inceden inceden
Ilýk sarýþýn sokulur koynuma,kaldýrýrm baþýmý
Beyaz bir avuntu kopar,ruhuma gökyüzünden
Biraz daha iyiyimdir,sonra çekeceklerimden
Soluklanýrým bir nebzelik þefkatinden
Bilirim,beni düþünüp duana nail ettiðini
Bu yüzden hiç caymam
Seni nasýl bu denli sevdiðimin,silinmez ezberimden
Ziya Karakoyun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.