Kaç orman yok ettim bir bilsen... Yine aklýmda sen Sana akýyor yine kalem Önce çizili veriyor gözlerin Ardýna iki üç tane kafiye Sonra da yine hep ayný cümle: Seni seviyorum…
Kendime geliyorum bir ürpertiyle Karalýyorum tüm hýþmýmla yazdýklarýmý Parçalýyorum sonra tüm kâðýtlarý Mesela ayný þeyi yapýyorum þu an yine Bakýyorum gözlerine Biliyorum; boþuna söyleme Bir ömür hep bakacaðým o kahvelerine…
Ah be kara sevdam Yerim yok benim bu dünyada Yerimiz yok bizim bir divanda Ama yine de Hep aklýmda sen Kaç orman yok ettim bir bilsen...
ZUHAL ERASLAN Sosyal Medyada Paylaşın:
cancer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.