Susmuþ þiirler; Sevdalar toparlamýþ bavullarýný, Ýçlerinde de Hayal kýrýklýklarýna gebe bir keder… Ve teker teker, Büyük bir sükûnetle Hazýrlanýyor trenler… Her birinin vagonunda, gitmeyi bekleyen Tutkallanmýþ yürekler…
Aþk terk ediyor bu þehri! Açlýktan mý? Ya da tokluktan mý? Bilinmez… Tek bir þey var ki bilinen; Misal et bir elmayý Kararýr dem be dem Diðer yarýsýný öpmeden... Düþün; Soðukta kalmýþ, titreyen bir bedeni Ya da eskitilmiþ bir ceketi…
Kararýyor bu kent; Aþk, yakýþmýyor artýk gecelerine… Umutlarý cebinde, Gidiyor filiz verebileceði bir cennete…
ZUHAL ERASLAN Sosyal Medyada Paylaşın:
cancer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.