hayallerinin atkýsýný dolamýþtý boynuna ayaza karþý dimdikti buzlar bile önünde erimiþti, sýcacýk tutuyordu atkýsý…
derken; güneþ çýka geldi, yaklaþtý ve lav çýplaklýðýyla sardý bedenini atkýlý kýz, onu benimsemiþti düþlerinde ki ýþýktý fakat bir süre sonra çok üþüdüðünü fark etti; güneþ sandýðý prensinin yalancý silueti çalmýþtý atkýsýný, mümkün olan her dilde aðladý, çok aðladý.. donmak üzereydi ve rüzgar çýka geldi, kendi atkýsýný sardý boynuna öptü alnýndan
ve dedi ki; “artýk güneþ bile üþütemez seni..!”
Sosyal Medyada Paylaşın:
işgal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.