MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BU AŞK HEP ÜÇ KİŞİ YAŞANDI!!
işgal

BU AŞK HEP ÜÇ KİŞİ YAŞANDI!!



Bu Aþk Hep Üç Kiþi Yaþandý

Hani þerbetlim bir taþýmýz vardý;
üzerine çýkar ufka dalardýk,
ona isim vermiþtik; heybetli demiþtik… Oda bize sevgili…

Hani tek þahidimizdi,

üç kiþiydik;

sen, ben, heybetli.

Hani þerbetlim;

üzerinde oturur

yangýn sularýn güneþten esmerleþmiþ

kumlarý okþayýþýný konuþurduk…

Hani ellerinin tenimde dolaþtýðý anam gibi…

gözlerimin gözlerinde defalarca demlendiði anlardý.



Hani þerbetlim;

kuþ cývýltýlarýný kocaman kollarýma aldýðýmda

baþýný göðsüme dayamýþtýn

uzaklara çok uzaklara dalmýþtýk;

okyanusun gökle birleþtiði ufka…

Hani ufkun sonunu görememiþtik!



Kimsenin yapamadýðýný yapmýþtýk;

gözlerimizi kapatýp ufuða yol almýþtýk…

Ne bir insandýk, ne hayvan, ne bitki, ne de rüzgar…

Yalnýzca özgürdük, birdik gitmiþtik.

O ufka gerçekten gidip gelmiþtik.

Kimse inanamazdý, inanamadýlar da.

Ben, sen, heybetli bunu bildik!



Orada bir alem keþvetmiþtik;

gerçekte dünyanýn aklýmýzýn bir oyuncaðý olduðunu,

maddeye hiç eriþemediðimizi,

dokunmanýn yalnýzca hissetmekten,

duygulardan ibaret olduðunu öðrenmiþtik!



Hani þerbetlim;

sen herkesin korktuðu,

nefret ettiði, beni keþfetmiþtin;

sen beni sevmiþtin!

Ben de seni on bin kez daha sevmiþtim,

yaa! Ýþte þerbetlim...

ben hala oradayým ya sen?



Hani; sen nerede, ben nerede?

Þerbetlim; örtüldün incecik topraklarla,

ya da herkes öyle bilsin!

Aslýnda sen taa þurama; sol yanýma gömüldün,

kimse bilmesin,

taþ yürekli sansýn diye;

heybetliyi de üzerine kapadým…



Þimdi bir mezarým;

mezar taþýmýz heybetli de þöyle yazar;

“Bu aþk üç kiþilik yaþandý ve sonsuza dek öyle kalacak.”

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.